Η κυτταρίτιδα και οι προδιαθεσιακοί παράγοντες για την ανάπτυξη της

Για την ανάπτυξη της κυτταρίτιδας έχει ενοχοποιηθεί ένα σύνολο παραγόντων ως προδιαθεσιακοί, οι οποίοι, δεν αποτελούν πάντα αναγκαία προϋπόθεση, αλλά ούτε και καθένας από μόνος του αρκεί για την εμφάνιση της.











Οι κυριότεροι από τους παράγοντες αυτούς είναι:


• Ορμονικές διαταραχές, συνήθως, πιθανή περίσσεια οιστρογόνων στις γυναίκες ή ανεπάρκεια ανδρογόνων στους άνδρες.

• Κληρονομικότητα, συνήθως γονίδια υπεύθυνα για σωματομετρικά χαρακτηριστικά με κοντά και χοντρά άκρα, διευρυμένη λεκάνη, πλατυποδία, κιρσούς κ.α.

• Η φυλή του ατόμου. Γυναίκες από μεσογειακές χώρες παρουσιάζουν περισσότερο ανεπτυγμένη λεκάνη και μέσο σωματικό ύψος που είναι μικρότερο από αυτά των γυναικών της Βόρειας Ευρώπης, φυλετικές διαφορές που είναι σημαντικές για την εμφάνιση κυτταρίτιδας.

• Η εγκυμοσύνη και η λοχεία. Οι ορμονικές μεταβολές που χαρακτηρίζουν αυτές τις περιόδους θεωρούνται υπεύθυνες για την ενεργοποίηση των βασικών μηχανισμών δημιουργίας της κυτταρίτιδας.

• Η κλιμακτήριος. Λόγω ορμονικών διαταραχών μπορεί να προκληθεί ή να επιδεινωθεί η ήδη υπάρχουσα κυτταρίτιδα.

• Η παχυσαρκία. Ορμονικές διαταραχές που μπορεί να συνοδεύουν την παχυσαρκία προκαλούν την ανάπτυξη κυτταρίτιδας.

• Το κάπνισμα.

• Η έλλειψη σωματικής άσκησης και η καθιστική ζωή.

• Η κακή διατροφή και ιδιαίτερα η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων υδατανθράκων και λιπών δρα επιβαρυντικά, καθώς και η κατανάλωση οινοπνεύματος.

• Η δυσκοιλιότητα. Η καθυστέρηση διέλευσης της τροφής από το γαστρεντερικό σωλήνα προκαλεί συμφόρηση στο έντερο, πίεση των αγγείων που διοχετεύουν το αίμα από τα κάτω άκρα στην καρδιά και τελικά επιβράδυνση της φλεβικής και λεμφικής παροχέτευσης.

• Ο μετεωρισμός και γενικά ο σχηματισμός και η αποβολή αερίων από τον γαστρεντερικό σωλήνα. Παρατηρείται αύξηση της εξασκούμενης πίεσης στο βουβωνικό πόρο από τον οποίο διέρχονται φλεβικοί και λεμφικοί κλάδοι με αποτέλεσμα την πτωχότερη φλεβική και λεμφική παροχέτευση των κάτω άκρων.

• Η χρήση υποδημάτων με ψηλό τακούνι. Η ανύψωση της πτέρνας πάνω από τα φυσιολογικά επίπεδα προκαλεί πελματιαία κάμψη της ποδοκνημικής άρθρωσης με αποτέλεσμα τη βράχυνση του
γαστροκνημίου μυός, δυσχεραίνοντας την παροχή και παροχέτευση του αίματος.

• Το συνεχές άγχος. Παρουσιάζεται διέγερση της λειτουργίας του αυτόνομου νευρικού συστήματος και έκκριση αυξημένων ποσοτήτων αδρεναλίνης με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η κυκλοφορία και ο
μεταβολισμός.

• Η χρήση αντισυλληπτικών χαπιών, μέσω ορμονικών επιδράσεων.